اطعام به قریش (قرآن)به شکرانه اطعام خداوند به قریش و ایجاد امنیت، آنها باید پروردگار را عبادت کنند. ۱ - طعام دادن به قریشاطعام خداوند به قریش و رهایی آنان از گرسنگی: «لایلاف قر یش» «(کیفر لشکر فیل سواران) بخاطر این بود که قریش (به این سرزمین مقدس) الفت گیرند (و زمینه ظهور پیامبر فراهم شود)! » «فلیعبدوا ر ب هـذا البیت» «پس (بشکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند،» «الذی اطعمهم من جوع وآمنهم من خوف» «همان کس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت.» (ایلاف) مصدر است و به معنى الفت بخشیدن ، و (الفت) به معنى اجتماع تواءم با انسجام و انس و التیام است؛ منظور ایجاد الفت میان قریش و سرزمین مقدس مکه ، و خانه کعبه است ، زیرا آنها و تمام اهل مکه به خاطر مرکزیت و امنیت این سرزمین در آنجا سکنى گزیده بودند، بسیارى از مردم حجاز هر سال به آنجا مى آمدند، مراسم حج را بجا مى آوردند، و مبادلات اقتصادى و ادبى داشتند. واژه (قریش) به طورى که بسیارى از مفسران و ارباب لغت گفته اند در اصل به معنى نوعى از حیوانات بزرگ دریائى است که هر حیوانى را به آسانى مى خورد! این عبارت از ابن عباس معروف است که وقتى از او سؤ ال کردند: چرا قریش را قریش مى نامند؟ در پاسخ چنین گفت : لدابة تکون فى البحر من اعظم دوابه یقال لها القریش ، لا تمر بشى ء من الغث و السمین الا اکلته !: این به خاطر آن است که در اصل نام حیوانى از بزرگترین حیوانات دریا است که به هیچ حیوان لاغر و چاقى نمى گذرد مگر اینکه آن را مى بلعد! ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۴۰، برگرفته از مقاله «اطعام به قریش». رده‌های این صفحه : اطعام | موضوعات قرآنی
|